- Chciałbym wyjechać i chłonąć tego boksu ile tylko będę w stanie - mówi portalowi Prostozboku.pl Michał Cieślak (14-0, 10 KO). Jest szansa, że 27-latek boksujący w kategorii junior ciężkiej stoczy w tym roku jeszcze jedną walkę.

Ktoś pomaga Ci w kreowaniu własnego wizerunku? Chodzi mi o rozpoznawalność.
Michał Cieślak: Nie ma takiej osoby. Wchodzę do ringu i robię to, co najlepiej potrafię, czyli boksuję i wygrywam kolejne pojedynki. Nie jestem typem krzykacza, który będzie wchodził przed walką w pyskówki i odgrażał się na konferencjach prasowych. To nie jest mój styl. Skupiam się tylko na boksie i tylko boks mnie interesuje.

Przechodząc do sportu – trochę się u Ciebie dzieje w ostatnim czasie. Walka w Gdańsku, plany by zaboksować w listopadzie na Polsat Boxing Night, by znowu zmienić plany i szykować się na inny termin. Coś już wiadomo?
Trochę się to pozmieniało i nie jestem z tego powodu zadowolony, bo byłem bardzo nakręcony na tę walkę w Krakowie. Postaram się zawalczyć jeszcze raz w tym roku, szykowana jest gala z moim udziałem na 10 grudnia, która organizuje Tomasz Babiloński. Zobaczymy, co z tego wyjdzie.

Powiedziałeś, że nie jesteś młody. To dobrze, bo wszyscy w świecie boksu cały czas gadają, że młody Cieślak to, młody Cieślak tamto.
Młody już nie jestem – to na pewno. Ludzie tak gadają, bo dosyć późno przeszedłem na zawodowstwo i nie mam jeszcze nie wiadomo jakiego doświadczenia. Długo walczyłem na amatorstwie, nie wszystko układało się wtedy po mojej myśli. Miało na to wpływ wiele czynników, ale na pewno 27-letni facet nie może wiecznie gadać o sobie, że jest młody. Ja chcę wielkich walk i wielkiego boksu już, teraz. Nie ma na co czekać.

Planujesz wyjechać do Stanów Zjednoczonych?
Planuję, coraz więcej o tym myślę i pewnie w końcu do Stanów wyjadę. Nie chcę za kilka lat żałować, że nie wyjechałem – może tak. Wiem, że to najbardziej słuszna droga dla każdego pięściarza, największy możliwy boks i kwestią czasu jest to, kiedy zdecyduje się wylecieć za Ocean.

Pewnego poziomu w Polsce nie przeskoczysz.
Dokładnie. Chciałbym wyjechać i chłonąć tego boksu ile tylko będę w stanie. Jestem zdeterminowany, by z dnia na dzień być coraz lepszym pięściarzem i wiem, że jestem to w stanie osiągnąć. Do tego jednak muszę wyjechać. Może na początek na kilka tygodni, potrenować w innym środowisku, zaliczyć kilka wartościowych sparingów i zobaczyć jak ten amerykański boks wygląda od kuchni. Mówię – nie zamykam się na nowe rozwiązania. Wiem, że droga na szczyt łatwa nie jest i nie boję się ciężkiej pracy. Jestem na to gotowy.

Pełna treść artykułu na Prostozboku.pl >>