W Londynie rozdano dziś pierwsze w historii Igrzysk Olimpijskich złote medale w kobiecym boksie. Mistrzyniami zostały: Brytyjka Nicola Adams (51 kg), Irlandka Katie Taylor (60 kg) oraz Amerykanka Claressa Shields (75 kg).

Adams w pojedynku finałowym pokonała 16-7 Ren Cancan z Chin, Taylor wygrała 10-8 z Rosjanką Sofią Oczigawą, zaś Shields zwyciężyła 19-12 Nadieżdę Torłopową.

Według prezydenta AIBA czyli federacji boksu amatorskiego, ponad 50 profesjonalistów zawalczy o medale na igrzyskach w Rio de Janeiro. Pan Wu Ching-Kuo jest przekonany, że to dobry pomysł bo według niego sprawdziła się formuła rozgrywek drużynowych Worlds Series of Boxing i sprawdzi się w przyszłym roku turniej indywidualny zawodowców AIBA Professional Boxing (APB) w którym brać udział może każdy, który zarabia na życie boksem. Czyli na przykład Polska, która nie miała medalu od brązu Wojtka Bartnika 20 lat temu, mogłaby zgłosić do turnieju tych, którzy w Rio nie będą za starzy  i na razie nie mają  zagwarantowanych walk o tytuły o czyli, wymieniając tylko niektórych,  Andrzeja Fonfarę,  Mateusza Masternaka, Andrzeja Wawrzyka, Dariusza Sęka, Artura Szpilkę, Macieja Sulęckiego czy Kamila Łaszczyka. Mogłoby być ciekawie, ale pewnie nie będzie bo turniej to przecież wymysł AIBA czyli organizacji od której należy się  trzymać z daleka.

Nie wpisałem na listę tych Polaków, którzy  walczą o tytuły albo będą za starzy na Brazylię, bo olimpijska granica wieku ma być utrzymana na obecnym poziomie czyli 34 lat. Udział w turnieju indywidualnym  AIBA nie miałby też żadnego sensu dla pierwszej piątki światowych rankingów bo oni walczą za prawdziwe pieniądze i  bicie się na olimpiadzie większego sensu by nie miało. "W Rio będzie 56 pięściarzy wyłonionych z turnieju APB oraz 10 finalistów z turnieju WBP" - mówi koreański prezes  AIBA, który jest również przekonany o tym, że APB może bardzo szybko stać się rywalem dla tak uznanych w boksie zawodowym firm jak WBA, WBC czy IBF. Nie bardzo wiem jakim sposobem, ale jakoś trzeba ściągnąć na siebie zainteresowanie...

Na papierze to brzmi dobrze, bo jak wiedzą ci, którzy  boks znają od strony innej niż tylko tego, co wyczytają na blogach, na palcach jednej ręki (po wypadku) można policzyć tych, którzy walczą za miliony, na placach drugiej tych, którzy walczą za setki tysięcy. Reszta - w tym wielu pięściarzy z pierwszych dziesiątek światowych rankingów - zarabia w ciągu roku 50 tysięcy dolarów... albo mniej.  Jeśli więc pięściarz miałby siedzieć rok nie robiąc na ringu nic, a tylko pracując na pół etatu albo cały - to NA PEWNO woleliby się pokazać w turnieju licząc na to, że jeśli wygrają to ktoś ich zauważy, weźmie  pod skrzydła, da zarobić i się pokazać. Nie trzeba daleko szukać przykładów na to, że można być w czołówce na świecie i pracować na cały etat, żeby  zarobić na jako takie życie - tak na przykład robi najbliższy rywal Krzysztofa Włodarczyka w walce o pas WBC wagi junior ciężkiej, Francisco Palacios. 

Idea Koreańczyka, szefa jedynej na olimpiadzie  w Londynie dyscypliny, gdzie ciągle walczą amatorzy i gdzie mnie mieli nawet wstępu trenerzy pracujący z zawodowcami, ma oczywiście na celu zakończenie ucieczki najlepszych do boksu zawodowego. Trochę się spóźnił, bo na przykład w boksie amerykańskim nikt nie ucieka po igrzyskach do grona zawodowców tylko ucieka wcześniej, na igrzyska po prostu nie jadąc. Liczba pięściarzy USA biorących udział w klasyfikacyjnych turniejach do olimpiad spadła w ostatniej dekadzie o 50 procent. Z osiągnięć kraju, który dał kibicom takie gwiazdy jak Floyd Patterson, Muhammad Ali, Joe Frazier, George Foreman, Ray Leonard, Leon i Michael Spinks, Evander Holyfield, Pernell Whitaker, Oscar De La Hoya, Riddick Bowe, Andre Ward czy Floyd Mayweather nie zostało już nic i nie wierzę w jakikolwiek zmiany. Przede wszytskim dlatego, że takie zmiany jak pozbycie się ochronnych kasków nie zmieni super negatywnej opinii na temat wszystkiego, co dzieje się w AIBA.

W sierpniu 2010 roku, jeden z największych talentów polskiego boksu amatorskiego ostatnich lat Dawid Michelus sięgnął po brązowy medal organizowanych w Baku młodzieżowych mistrzostw świata. W ćwierćfinale tamtego turnieju, Polak pokonał Mongoła Tugstsogta Nyambayara by następnie w półfinale minimalnie ulec - po wyrównanej  walce - Kubańczykowi Robeisy Ramirezowi.

Dwa lata po tym wydarzeniu, Michelus może co najwyżej w telewizji śledzić zmagania pięściarzy rywalizujących właśnie na Igrzyskach Olimpijskich. Wspomniani wcześniej Ramirez oraz Nyambayar wygrali wczoraj swoje ćwierćfinałowe walki londyńskiego turnieju i zapewnili sobie tym samym co najmniej brązowe medale w kategorii do 52kg.

Wielka szkoda, że potencjał Polaka został gdzieś przez te 24 miesiące zagubiony. Zwłaszcza, że młody Kubańczyk i Mongoł to nie jedyni bohaterowie młodzieżowych mistrzostw świata z 2010 roku, którzy odnoszą dziś sukcesy na igrzyskach. O właściwy rozwój swojego utalentowanego pięściarza potrafili zadbać nawet Litwini. Ich reprezentant, wicemistrz świata młodzieżowców z Baku w kategorii lekkiej Evaldas Petrauskas, sprawił wczoraj ogromną niespodziankę pokonując faworyzowanego Włocha Domenico Valentino, zdobywając tym samym pierwszy historyczny olimpijski medal w boksie dla naszych północnych sąsiadów.

W nawiązaniu do wcześniejszej polemiki z trenerem olimpijskiej kadry kobiet Leszkiem Piotrowskim klub Paco Lublin, którego barwy reprezentuje jedyna polska olimpijka Karolina Michalczuk, przesłał zapis video z konferencji prasowej zorganizowanej po zdobyciu przez lubelską pięściarkę brązowego medalu Mistrzostw Świata w maju tego roku. -  Już wtedy Karolina Michalczuk i trener Władysław Maciejewski zwrócili uwagę na niedopuszczalne sytuacje, które miały miejsce w kadrze narodowej - czytamy w komunikacie prasowym Paco Lublin.

http://www.youtube.com/watch?v=e38jZKfyr7g

Witam serdecznie, Wysyłam Państwu pisma do Zarządu Polskiego Związku Bokserskiego z dnia 28 maja 2012 roku, na które do dzisiaj nie otrzymałem żadnej odpowiedzi. To pismo wyjaśnia i wiele mówi o całej sytuacji związanej z boksem amatorskim i sytuacją w kadrze kobiet, a także pozwala poznać przyczyny klęski jedynej reprezentantki polski w boksie na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie.

Przykro słyszeć słowa trenera kadry kobiet, Pana Leszka Piotrowskiego mówiącego, że trener zapragnął sekundować swojej zawodniczce dopiero, gdy ogłoszono nagrody finansowe dla trenerów. Kolejną bzdurą jest fakt, że nie mógł być w narożniku, bo trenuje zawodowców. Przecież był na Międzynarodowym Turnieju w Kowlu, a także na przełomie lutego i marca w rosyjskim Krasnoarmejsku (gdzie bagatela została najlepszą zawodniczką turnieju), oraz na Memoriale Feliksa Stamma i w każdym turnieju sekundował jej w narożniku.

Do tej pory nikomu nie przeszkadzało, że trener Maciejewski trenuje zarówno jedynego zawodowca w klubie, Łukasza Maćca oraz Karolinę Michalczuk. Towarzyszył także w przygotowaniach kadry mężczyzn i pomagał trenerowi Rutkowskiemu. Pan Piotrowski jest członkiem zarządu AIBA, a nie wiedział kiedy Karolina ma stawić się w Londynie na wagę. Tylko i wyłącznie przez przypadek Karolina stawiła się w ostatniej chwili w Londynie, tydzień przed planowanym przylotem. Przecież takie sytuacje nie powinny mieć miejsca. PKOl planował jej zaprzysiężenie na 1 sierpnia, a wylot na 2. Podczas gdy waga była 27 lipca! Przez tą nieuwagę działaczy byłby walkower.

Po drugie jako działacz powinien domagać się rozstawienia Karoliny, jako brązowej medalistki mistrzostw świata, które to były eliminacjami olimpijskimi. Według mnie powinny być rozstawione 4 najlepsze zawodniczki mistrzostw świata, a nie oprócz złotej i srebrnej medalistki Tunezyjka i Amerykanka, które są daleko w rankingach.

Do samej olimpiady głównie przygotowywał ją trener Władysław Maciejewski, który pracuje z nią na co dzień. Niestety z powodu wcześniejszego wylotu nie został zakończony cykl treningowy. Został on w Lublinie, aż do 3 sierpnia także nie uczestniczył w jej dalszych przygotowaniach.

Nikt nie ujmuje zasług Panu Piotrowskiemu w sukcesach boksu kobiet, ale prawda jest taka że zawsze dobierał sobie trenerów klubowych zawodniczek z kadry na wszystkie zgrupowania i to oni robili czarną robotę, natomiast Pan Piotrowski słynął z tego, że jest dobrym organizatorem i menadżerem.

Dobrze oceniła postawę Karoliny Michalczuk w 1/8 finału olimpijskiego turnieju w kategorii do 51 kg pogromczyni Polki Mary Kom.

- Dziewczyna z Polski jest bardzo silna, ale trochę słaba technicznie. Gdyby miała dobrą technikę, nikt by jej nie pokonał. Ja wygrałam dzięki doświadczeniu. Potrafię się cofać i unikać ciosów - powiedziała po zwycięstwie 19:14 nad Michalczuk pięciokrotna mistrzyni świata, która swoją wiktorię zadedykowała obchodzącym piąte urodziny dwóm synkom.

http://www.youtube.com/watch?v=HEM07mKWFxA

Wygląda na to, że porażka na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie oznaczać będzie koniec współpracy z kadrą kobiet trenera Leszka Piotrowskiego. Szkoleniowiec polskich pięściarek oświadczył w rozmowie z PAP, że klimat w reprezentacji narodowej już od dłuższego czasu nie był korzystny.

- Nie chcę być pociągany za sznureczki jak "pajacyk", rezygnuję - powiedział Piotrowski, potwierdzając przy okazji nieoficjalne doniesienia na temat konfliktu pomiędzy nim a klubowym trenerem Karoliny Michalczuk - Władysławem Maciejewskim.

Karolina Michalczuk odpadła z rywalizacji w kategorii do 51 kg podczas igrzysk olimpijskich w Londynie. Polska pięściarka uległa na punkty pięciokrotnej mistrzyni świata, Chungneijang Hmangte z Indii. - Nie czuję się przegrana po tej walce - powiedziała reprezentantka Polski. Sędziowie punktowi przyznali wyraźne zwycięstwo 19:14 rywalce Michalczuk. Zdaniem obserwatorów, Polka przegrała tę walkę minimalnie.

- Marzenia o medalu szybko się skończyły. Byłam załamana, kiedy przychodziłam do narożnika i dowiadywałam się, że runda jest znów w plecy - powiedziała Polka. - Dałam z siebie wszystko, ale sędziowie punktowali pod rywalkę. Może działo się tak dlatego, że to pięciokrotna mistrzyni świata. Ale ja nie odstawałam. Przeciwniczka co najmniej dwa razy była do liczenia. Leżała przecież w pierwszej i drugiej rundzie. Ja po ciosie pod koniec trzeciej rundy miałam lekko rozluźnioną głowę, ale to nie był jakiś mocny cios. Taktyka na tę walkę była prosta - nieustanny atak, ale jak widać - nie sprawdziła się - powiedziała nasza bokserka.

Karolina Michalczuk na skutek niedopatrzenia musiała tydzień wcześniej niż planowała stawić się w Londynie na oficjalnym ważeniu. - Musiałam szybko zrobić wagę, co było bardzo trudne, bo generalnie mam z tym problemy. W ciagu dwóch dni musiałam zrzucić trzy kilogramy - powiedziała Polka.

Michalczuk odniosła się również do słów trenera kadry Leszka Piotrowskiego, który zwrócił uwagę na kiepski klimat panujący w kobiecej reprezentacji Polski w boksie. - Atmosfera w kadrze jest tragiczna - stwierdziła jedyna przedstawicielka polskiego boksu w Londynie. - Mam jej dość, bo strasznie mi "ryje" psychikę. Przeszłam w boksie amatorskim bardzo dużo złych chwil, ale nie chcę ich wspominać. Planuję zostać amatorką jeszcze przez rok, a czy później przejdę na zawodowstwo - nie wiem - zakończyła Karolina Michalczuk.

Jedyna reprezentantka polskiego boksu na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, Karolina Michalczuk w 1/8 turnieju przegrała z utytułowaną Mangte Chungneijang Mary Kom i nie awansowała do dalszej fazy rozgrywek.

Schowana za podwójną gardą Polka w swoim stylu starała się przedzierać do półdystansu i tam wywierać presję na mniejszej rywalce. Michalczuk nie radziła sobie jednak za dobrze z odwrotną pozycją przeciwniczki i zbyt często nadziewała się na kontry ze strony Mary Kom.

Po czterech zaciętych rundach sędziowie wytypowali zwycięstwo Hinduski w stosunku 19-14. Niestety porażka naszej reprezentantki oznacza, że wciąż ostatnim "bokserskim" medalem olimpijskim zdobytym dla Polski, pozostaje brąz wywalczony w 1992 roku przez Wojciech Bartnika.