"Przegląd Sportowy" opublikował swoją listę dwudziestu najlepszych polskich pięściarzy wszech czasów. W czołówce zestawienia znaleźli się trzej zawodnicy z nad Wisły, którzy sięgali po zawodowe tytuły mistrzowskie. W rankingu nie zabrakło także pięściarzy, którzy wciąż czekają na swoje największe walki i sukcesy.

1. Dariusz Michalczewski - waga: półciężka, bilans: wygrane 48 (38 KO) - remisy 0 - porażki 2 (1 KO)
Dziewiętnaście razy bronił tytułu mistrza świata WBO kategorii półciężkiej. Zdobył też tytuły IBF i WBA oraz WBO w wadze junior ciężkiej. Spotkał się ze wszystkimi najlepszymi poza Royem Jonesem Juniorem. Przez większość kariery występował jako Niemiec.

2. Tomasz Adamek - waga: ciężka, 48 (29 KO) - 0 - 2 (1 KO)
Był mistrzem świata w dwóch kategoriach wagowych. Jako półciężki zdobył pas WBC w 2005 r., pokonując Paula Briggsa, a w wadze junior ciężkiej wywalczył w 2008 r. trofeum federacji IBF, wygrywając ze Stevem Cunninghame'em. W wadze ciężkiej w 2011 r. przegrał walkę o tytuł przez TKO w 10. rundzie z Witalijem Kliczką. Jest notowany w czołówkach rankingów.

3. Krzysztof Włodarczyk - waga: junior ciężka, 47 (33 KO) - 1 - 2 (0 KO)
Zdobywał tytuł mistrza świata IBF, teraz jest czempionem WBC i w czerwcu ma walczyć z Rahimem Czakijewem. Mówi się o nim, że nie jest zbyt efektowny, ale dysponuje silnym uderzeniem. Ma za sobą próbę samobójczą, ale zdołał wrócić do boksu i w pierwszej walce ciężko znokautował Danny'ego Greena.

4. Andrzej Gołota - waga: ciężka, 41 (33 KO) - 1 - 9 (6 KO)
Pewnie najbardziej kontrowersyjne miejsce w rankingu, bo dla wielu to postać numer jeden polskiego boksu w historii. 4 razy walczył o tytuł mistrza świata, był blisko wygranej z Chrisem Byrdem i Johnem Ruizem, ale pasa czempiona nie zdobył. Walki z Lennoksem Lewisem i Lamonem Brewsterem kończył na deskach już w I rundzie. Z Riddickiem Bowe dwukrotnie przegrał przez dyskwalifikację.

5. Grzegorz Proksa - waga: średnia, 29 (21 KO) - 0 - 2 (1 KO)
Pokonując Sebastiana Sylvestra, zdobył wielką sympatię kibiców i tytuł mistrza Europy. Walczy efektownie, z opuszczonymi rękoma, choć wielu twierdzi, że jest zbyt nonszalancki w ringu. Próbował zdobyć tytuł mistrza świata, ale Giennadij Gołowkin skutecznie wybił mu to marzenie z głowy.

6. Rafał Jackiewicz - waga: półśrednia, 42 (21 KO) - 2 - 11 (2 KO)
Na początku przegrał kilka razy, ale później udowodnił, że zasłużył na przydomek "Wojownik". Był mistrzem Europy. Mógł też zostać mistrzem świata, ale poległ w starciu z Janem Zaveckiem, którego wcześniej pokonał w obronie tytułu mistrza Europy.

7. Mateusz Masternak, waga: junior ciężka, 30 (22 KO) - 0 - 0
Jest już mistrzem Europy, ale rywale, z którymi dotąd się mierzył, nie byli z górnej półki. Bokser prowadzony przez Andrzeja Gmitruka ma jednak wielki potencjał. Marzy o starciu z Krzysztofem Włodarczykiem.

8. Marek Piotrowski - waga: półciężka, 21 (11 KO) - 0 - 0
W 1997 r.  miał walczyć z Reggie Johnsonem o mistrzostwo świata IBF. Rok wcześniej zakończył jednak karierę z powodu choroby bokserskiej. Znakomity kick bokser, był mistrzem świata.

9. Maciej Zegan - waga: lekka, 42 (21 KO) - 2 - 6 (2 KO)
W 2003 roku w Essen walczył z Arturem Grigorianem o pas mistrza świata WBO w wadze lekkiej. Był zdecydowanie lepszy, ale po raz kolejny okazało się, jak trudno wygrać w Niemczech na punkty, bo sędziowie widzieli to inaczej, i Zegan wrócił z niczym. Dla wielu jednak to on został wtedy czempionem.

10. Paweł Kołodziej - waga: junior ciężka, 31 (17 KO) - 0 - 0
Gdyby nie kontuzja, która przerwała mu karierę na 13 miesięcy, byłby już być może obowiązkowym rywalem czempiona IBF. Bardzo wysoko notowany w rankingach najpoważniejszych federacji. Dysponuje świetnymi warunkami fizycznymi.

11. Przemysław Saleta - waga: ciężka, 44 (22 KO) - 0 - 7 (7 KO)
Pierwszy polski mistrz Europy. I to w czasach, kiedy ten tytuł był naprawdę coś wart. W rewanżu z Luanem Krasniqim poległ już w pierwszej rundzie. Jeśli przegrywał, to przed czasem.

12. Albert Sosnowski - waga: ciężka, 47 (28 KO) - 2 - 6 (4 KO)
Był mistrzem Europy, a szans na mistrzostwo świata szukał w walce z Witalijem Kliczką. To nie był dobry pomysł.

13. Mariusz Wach - waga: ciężka, 27 (15 KO) - 0 - 1 (0 KO)
Pokonał kilku niezłych rywali i stanął w ringu z Władymirem Kliczką. W Hamburgu dostał straszne lanie, ale przetrwał do ostatniego gongu. Niestety, później okazało się, że Mariusz przyjmował niedozwolone środki dopingujące.

14. Andrzej Fonfara - waga: półciężka, 23 (13 KO) - 0 - 2 (1 KO)
Odkąd przeszedł do wagi półciężkiej, bardzo się rozwinął. Wygrał między innymi z Glenem Johnsonem. Wiekowym, ale wciąż twardym rywalem. Boksuje jak dotąd tylko w USA.

15. Aleksy Kuziemski - waga: półciężka, 23 (7 KO) - 0 - 5 (3 KO)
Ostatni polski medalista mistrzostw świata amatorów. Dwukrotnie walczył o tytuł mistrza świata. Nie miał zbyt mocnego uderzenia, ale gwarantował solidny poziom.

16. Paweł Wolak - waga: junior średnia, 29 (19 KO) - 1 - 2 (0 KO)
Nie był wirtuozem techniki, ale serca do walki nikt nie może mu odmówić.

17. Piotr Wilczewski - waga: super średnia, 31 (10 KO) - 0 - 3 (1 KO)
Dość niespodziewanie został mistrzem Europy w 2011 roku. Dzisiaj pracuje jako trener.

18. Damian Jonak - waga: junior średnia, 36 (21 KO) - 0 - 1
Świetne miejsca w rankingach, brak wielkich walk. Idol śląskiej publiczności.

19. Andrzej Wawrzyk - waga: ciężka, 27 (13 KO) - 0 - 0
Pozycja nieco na wyrost, bo wciąż czekamy na potwierdzenie jego talentu.

20. Dawid Kostecki - waga: półciężka, 39 (25 KO) - 0 - 1 (1 KO)
Dobrze się zapowiadał, ale obecnie nie walczy - odsiaduje wyrok w więzieniu. {jcomments on}